TORTILLA DE PATATA CON ENSALADA Y COMUNICADO


¿QUE TAL ESTÁIS AMIG@S?
Yo bien, pero un poco perezosa. Después de la época Navideña, mi mente queda como aletargada; parezco un osito que deba dormir mucho, para despertar con nuevos bríos en primavera.
Si me preguntáis si estoy?, os diré que estoy y no estoy, digamos que el sentimiento me alienta a poneros cositas, pero por otra parte y siendo sincera, esta vez la razón gana porque ando un poco "quemada de blog"; quizás si no pensara en vosotr@s lo habría dejado hace tiempo, pero siempre recuerdo las letras de varias personas que me han escrito a mi correo privado y me dicen: Conxita no dejes el blog, no sabes como me alienta, otras que vivían desmotivadas, algunas que estan tristes y depresivas; me ruegan que no lo deje; y claro después de estos ruegos siento como un poco de responsabilidad; y aunque a sencillo no hay quien lo gane, quizás si que transmito la buena voluntad y la ilusión que le pongo; porque la energía amig@s traspasa muros y fronteras. Y la verdad es que no es totalmente mi intención dejar de publicar, pero si que necesito espaciar las publicaciones; sin la obligación diaria que todo hay que decirlo yo misma me he creado; sin tener que comentar en muchos blogs a menudo aunque los visite, porque esto también agota, y aunque me gusta y disfruto viendo lo que preparan mis amig@s, sóis cientos; y a mi me gustaría loar el trabajo de tod@s, pero me es imposible y esto me crea mucha tensión porque pienso que a todo el mundo le gusta que le den la opinión sincera de sus trabajos; que por otra parte son FANTÁSTICOS y lo merecen, pero esto lleva horas y  a mi personalmente me desvitaliza; además tengo que atender otras cosas que también son importantes para mi; en fin que más sincera no puedo ser queridos, es decir que si antes publicaba a diario, ahora lo haré más espaciado. Además mi vida culinaria en el día a día salvo festividades, es tan sencilla que a veces hasta me da un poquito de verguenza poneros lo que he preparado, porque mi cocina ni siquiera es de "andar por casa", mi cocina es práctica y rápida, y por supuesto sana, pero nada más.
Ayer, quise, animarme y sacudirme la pereza, creando una falsa primavera para vosotr@s; no se si lo logré, pero lo que si es cierto que con este sencillo plato me dí un buen festín para cenar y además no fué demasiado calórico dada la ausencia de pan que compensó la patata en forma de carbohidrato.
Para ello freí el contenido de un botecito de patata ya lista para preparar tortilla comprado en Mercadona, (marca Hacendado) escurrí muy bien la enorme cantidad de aceite que llevaba, y calentando las patatas en la sartén, les añadí 3 huevos con un chorrito de leche, y una pizca de sal; la dore 4 minutos por lado a fuego moderado, et voilà!!!... una tortilla sumamente sabrosa, y además sin aditivos ni conservantes, solo patata, aceite y sal y en 10 minutos. Un buen recurso para cuando vamos deprisa o estamos agotad@s); os la recomiendo.
Dado que salió una tortilla mediana, tuve para 2 raciones; y os dejo con la primera, que como véis aderecé con una cucharadita de mayonesa ligera, unas tiras de pimiento morrón, y 2 aceitunas rellenas; acompañándola con unas hojas de lechuga romana, y un tomate rosa cortado en cuartos.
Aliñé la ensalada con un poco de crema de vinagre de Módena, aceite y sal, y lista mi cena un día más.
Este plato, combinándolo con unos quesos, y un poco de pan frotado con tomate aceite y sal, puede ser adecuado para cuando tenemos invitados a cenar y no queremos complicarnos la vida.
Con un postre fresquito como piña natural o helado, creo que puede gustar al más delicado.
Con mi plato os dejo querid@s, esperando que os guste. 
Un beso que os llega a través de la red con todo mi cariño, y gracias por leer. ^+^


ღFOR MY K.!❤️❤️❤️LOVE YOU!XXXOOO❤️❤️❤️

QUE A GUSTITO SE ESTÁ AL COBIJO DE MAMÁ PATA

Idea, preparación y Fotos para este blog: Conxita
Foto patitos: aquí

Comentarios

  1. te entiendo....yo hace ya mucho tiempo que decidií que el blog era un hobbie para mi no una obligación. Cuando puedo me doy una vuelta por los blogs que sigo y si algo me llama la atención lo comento pero normalmente no dejo comentarios, da mucho trabajo y es agotador. Eso ha supuesto que en mi blog casi nadie me comenta.......pero no me importa, ahora esoy relajada cocinando y cuido el blog para mí. si ayuda a alguien pues me alegraré pero........no vivo de esto. Tómate las cosas con calma y disfruta de lo que haces, sin agobios ni estres. Un beso

    ResponderEliminar
  2. GRACIAS LIDIA, siempre es beno saber que alguien siente lo mismo o parecido que nosotros.
    UN BESO ENORME GUAPA, CUÍDATE Y SE FELIZ CON LO QUE TU DECIDAS :))))

    ResponderEliminar
  3. Estimada Conxita, encara que no comenti tant com abans sàpigues que et continuo llegint i crec que has pres una decisió encertada.

    El blog, pot ser una eina que ens dóna moltes satisfaccions, però també l'hem d'aprendre a mesurar o acaba per consumir gran part de la nostra jornada, és el que passa amb les xarxes socials; que estan molt bé però tot en la seva justa mesura.

    A mi, va arribar un punt, en què estava literalment enganxada al blog i em vaig haver d'obligar a parar, em vaig adonar que havia deixat de banda altres aficions i que a més les trobava molt en falta.

    Per tant crec que és de savis reflexionar i si cal, rectificar. Molt ben decidit!!!

    L'important fer el que el cos et demani en cada moment.:)))

    Petonets i una forta abraçada, guapíssima!!!

    ResponderEliminar
  4. MERCÈ, quina al-legría llegirte i saber que tot i que no comentis continues visitant-me.
    GRACIES ESTIMADA, perque avui has fet una excepció per alentarme i ho agraieixo.
    MOLTS PETONS :))))

    ResponderEliminar
  5. Hola Conxita, tienes toda la razón a veces el blog puede llegar a "agobiar", yo de momento lo llevo bien, publico menos que antes , que lo hacia a diario, visito a los blogs que sigo, a tí tambien por supuesto, pues me encanta leerte, pero muchas veces no comento para ir mas deprisa.
    Te echaré en falta, y seguire viniendo de vez en cuando para ver si estás de nuevo de vuelta.
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  6. Hola!!! llevas mucha razón en lo que dices, el blog se lleva mucho mucho tiempo y creo que debe ser algo con lo que disfrutar , nunca un trabajo ni obligación, ni algo que agobie ni nos queme. Así que tómate tu tiempo, hazlo como mejor te venga bien y sobre todo disfruta con él y con tu familia bloguera que poco a poco te has ido forjando. Yo te considero de la mía y de verdad que me daría pena no venir a disfrutar de tus publicaciones. En tu blog
    siempre es primavera , es un rinconcito de tu balcón el que nos muestras cada día y con una ternura y un cariño que a veces hasta la receta se me olvida y no porque como dices no sea buena sino porque lo que escribes y como lo haces es bonito y precioso. Has hecho un blog diferente donde haces que me sienta en casa.
    Un beso amiga!!!

    ResponderEliminar
  7. Me viene genial esta receta que como siempre tan sana.Bssss amiga.

    ResponderEliminar
  8. LOLINES GUAPA... Muchas gracias por acercarte y comentar hoy que es importante para mi.
    Te mando un beso lleno de cariño, porque tu y yo ya nos conocemos lo suficiente como para no darnos explicaciones de porque a veces nos visitamos y a veces no.
    Sepas que cuentas para mi y te siento como una AMIGA...
    Que descanses bonita, buenas noches.:))))

    ResponderEliminar
  9. ELISA, cuando se leen cosas como las tuyas, una se siente cerca del ser humano, es decir que logras que se recupere la confianza en la gente, la que está cerca y la que apenas conocemos.
    Yo te siento CERCA mi QUERIDA AMIGA, y no dudes de que no me voy a perder ninguna de tus publicaciones.
    UN ABRAZO LLENO DE AGRADECIMIENTO:)))

    ResponderEliminar
  10. MI QUERIDA DORIS...
    Ya se cual va a ser tu cenita mañana ¿verdad? creo que es de tu estilo.
    MIL BESOS QUERIDA :))))

    ResponderEliminar
  11. Todas las determinaciones que tomes son bien interpretadas Conxita:es preferible que de vez en cuando nos abras tu ventanita con tus recetillas inclusive que aunque sencillas; están preparadas con todo lujo y es un detalle que siempre se agradece.

    Sabes que te echaremos en falta pero me pongo en tu lugar : a mi me pasa lo mismo cada vez espacio más las entradas y es que las clases me agobian muchísimo.Y me siento a veces mal porque no puedo comentar o simplemente visitaros tantas veces como quisiera.

    Un ramillete de besos y descansa.¡Hasta pronto amiga!.

    -

    ResponderEliminar
  12. MI QUERIDA BERTHA,,, Recojo tu RAMILLETE, y te mando otro lleno de ABRAZOS!!!
    Mil gracias chiquita bonita!!! :)))))

    ResponderEliminar
  13. Buenos días mañaneros Conchita, tu bien sabes que me encuentro como tu, con pocas ganas, entonces te comprendo totalmente, a veces es preferible publicar con menos asiduidad y no ir tan agobiada, es verdad que el blog te come mucho terreno y espacio que te gustaría tener para otras aficiones y "obligaciones" que poco a poco vas dejando de lado y te gustarían llevarlas adelante, así que hay que compartir el tiempo que el día solo tiene 24 horas y no se puede estar enganchada en el blog todas ellas...(entre otras cosas porque también hay que dormir...jejejejeejejejj) cualquier día de estos publicare alguna recetilla y así lo iré haciendo espaciadamente y sin agobios, tomatelo con calma preciosa y hazlo sin presión alguna, simplemente cuando te apetezca, esto es una distracción no una obligación, decidas lo que decidas estará bien hecho. Eso si, siempre sin abandonarnos ehhh? Besitos preciosa.

    ResponderEliminar
  14. No te agobies Conxita, lo importante es que sigas con nosotros aunque sea esporádicamente.
    Necesitamos tus recetas, tus comentarios y esos bonitos montajes fotográficos.
    Eres un encanto, muchos besos
    Joan i Sara

    ResponderEliminar
  15. Hola mi querida Conxita, te entiendo perfectamente, el cuerpo y la mente necesitan de vez en cuando un "kit-kat ", debemos escucharlo ,que el es sabio y nos va guiando, tómate tu tiempo y tu espacio ...eso sí.....no dejes de regalarnos de vez en cuando un poquito de dulzura, cuando a ti te apetezca, cuando el cuerpo te lo pida....pero no nos abandones, tu ventanita es para mi ya de la familia, siempre llena de un aroma reconfortante, de un no se que que te hace muy especial.....
    Te mando mil y un besitos , sabes bien que te llevo en el corazón, eres una gran mujer !!!.....cuidate mucho y se felíz que te lo mereces.

    ResponderEliminar
  16. JUANI TESORO, como voy a dejar de contactar con todos vosotros si os aprecio como si fuérais de mi familia...
    BESITOS TESORO, gracias por escribir, ya mismo veo tus recetitas nuevas... Hasta pronto cariño :)))))

    ResponderEliminar
  17. JOAN y SARA ... Benvolguts amics... com agraieixo les vostres paraules... Moltes gracies per el vostre apoyo.
    MOLTS PETONS ESTIMATS!!!

    ResponderEliminar
  18. MAMILU... toda mi DULZURA PARA TI Y TUS PASTELITOS, que por cierto el último esta de muerte.
    UN ABRAZO DE CORAZÓN BONITA ::)))

    ResponderEliminar
  19. ¡¡¡¡Hola Conxita!!! Feliz Año Nuevo y perdona el haber estado un poco ausente durante estos últimos días. Aunque me solidarizo completamente contigo ya que durante las Navidades he estado pasando por una racha un poco de bajón y planteándome igualmente el tirar el blog por la borda, pienso que debemos seguir en el candelero y oye, lo de publicar, pués cuando realmente se nos apetezca y de lo que se nos apetezca, esto es un escaparate y debemos mostrarnos tal como somos, que nos solemos zampar por sencillo que sea, chefs los hay por doquier, pero personas tan encantadoras como tú, no abundan, así que espero y deseo que no tires la toalla y menos si no tienes otra a mano.
    Un gran abrazo y espero seguir disfrutando de tu cocina y tu persona. Feliz semana!!!!

    ResponderEliminar
  20. Hola, Conxita! Ese comunicado me lo podría aplicar a mí misma porque es verdad que tener el blog sobrepasa. Te das cuenta de que se lleva mucho tiempo que estás quitando de otro lado y ese lado suele ser la familia. Esto es un hobby y como tal hay que tomárselo. Yo decidí que no puedo llegar a todo y que las personas están primero. Una vez dicho esto, te diré que tu cocina es auténtica, de verdad, que me encanta tu sencillez y que siempre que vengo me llevo alguna idea para poner en práctica. Besos.

    ResponderEliminar
  21. QUERIDO JOSÉ MANUEL... De tirar tu BLOG por la borda, ni hablar!!! son situaciones y momentos que suben y bajan y a veces no vemos con claridad por donde tenemos que andar, pero luego viene el subidón y quizás volvemos con más brio que antes, ya sabes, cada día es diferente y los periodos de tristeza y alegría se alternan. La vida es así y así debemos aceptarla porque la linea recta no existe.
    De corazón deseo que estés mejor, te mando un fuerte abrazo y te digo MIL GRACIAS por escribir. :)))

    ResponderEliminar
  22. MI QUERIDA PILAR...
    Yo creo que este comunicado mete a much@s del mundo bloguero dentro del capazo, jaja, y es que aunque lo veamos todo tan puestecito su trabajillo cuesta, y sobre todo nos pasamos la vida comiendo el plato sino frío casi, casi. porque las fotos se hacen cuando sacamos la cazuela del fuego que es cuando todo brilla más y claro esto a lo largo de los años, tambien cansa.
    UN ABRAZO MI NIÑA, CUÍDATE, NOS LEEMOS :)))

    ResponderEliminar
  23. ESTO ES UNA ALEGRIA PARA PASAR UN BUEN RATO...NO PARA SUFRIR.
    ME ALEGRA TENER NOSTICIAS EN EMI BLOG Y HACERLO EN EL DE MIS
    AMIGAS.
    ASI QUE ESTE AÑO SIN DESCANSO:)
    ME GUSTAN TUS RECETAS Y ESA MAMA PATA......
    SALUDITOS

    ResponderEliminar
  24. ALICIA ¿QUE TAL GUAPÍSIMA?
    Me alegra saber que mis recetas te gustan, y mama pata es un amor llevas razón.
    MIL BESOS TESORO :))))

    ResponderEliminar
  25. ¡Ay, Conxita! Debe haber alguna conjunción planetaria llamada "bajón bloguero", porque veo que much@s andamos igual. Creo que esto va por rachas, hay picos de creatividad y de ideas que se amontonan, y otros en los que nos planteamos qué puñetas hacemos con el blog. Pero no debemos sentirnos mal por bajar el ritmo. Yo no soy mucho de blogs de cocina (me hacen sentir un poco inútil, jajajaj...) pero asomarme a tu alegre balcón es como estar en casa, a veces lo de menos son las recetas. Un abrazo bonita :))))))))

    ResponderEliminar
  26. Conxita, primero desearte un 2015 maravilloso. Espero que las fiestas hayan sido especiales con los tuyos.
    Entiendo totalmente tus palabras, hay veces que cuesta continuar. Se crea una situación de agobio... de ver que no llegas a todos y todo. Esa sensación de pereza... Pero dicho esto, te ánimo a seguir, no sería lo mismo sin ti. Ya no se trata de mejores recetas, hablamos de personas, sentimientos. Eres especial y se necesita que estés ahí. Gracias por ello.
    La tortilla deliciosa, rápida y sencilla...se puede pedir más!!
    Un fuerte abrazo, Clara

    ResponderEliminar
  27. Un beso Conxita. Aquí estaremos cuando tú sientas las ganas de comunicarte con ese calor y dulzura que siempre transmites.
    Cuidate muchísimo

    ResponderEliminar
  28. SOPITA... cierto es lo que dices, porque nunca he sentido la apatía que tengo ahora...de todas maneras no voy a dejarlo totalmente, simplemente dejare pasar los días, quizás cuando menos lo espere vuelva a renacer y empiezo de nuevo.
    UN BESO CHIQUITA BONITA, ya he visto tu post de hoy... ENCANTADOR como siempre.!!!

    ResponderEliminar
  29. CLARA CORAZÓN...
    Después de leerte, he sentido un subidón que me ha gustado, pero fíjate que no lo suficiente como para ponerme entre pucheros y recomenzar.
    MUCHAS GRACIAS TESORO, soís únic@s. En esta ventanita comentan pocas personas, pero las que escribís sóis todo CORAZÓN, INTELIGENCIA y SENSIBILIDAD.
    Mil besos para ti, que tengas un buen y soleado día!!!

    ResponderEliminar
  30. NICA MI NIÑA...
    Gracias a ti también, estos ALIENTOS que me dáis, me reconfortan mucho, vaya que si!!!
    UN ABRAZO ENORME TESORO :)))

    ResponderEliminar
  31. Querida Conxita: nos has agasajado como siempre, con tus palabras, tus recetas y tu terraza.
    Qué estos días de introspección te devuelva la paz. ¡Ha sido tanto lo que das! que es hora de colectar la siembra. Qué el silencio y la quietud arraigen en vos una primavera intensa.
    Te mando un beso muy grande y si algún día de estos tenés ganas de escribirme estaré encantada de saber de vos.

    ResponderEliminar
  32. MI QUERIDÍSIMA SILVIA, esa que nunca falla, esa que siempre y a pesar de sus circunstancias siempre está ahí; pues claro que me comunicaré contigo en breve, además, tu como tod@s nuestros amigos, siempre estáis en la DESPENSA DE MI CORAZÓN.
    MIL BESOS TESORO, CUÍDATE, ESPERO QUE TUS ESTUDIOS HAYAN DADO SUS FRUTOS :))))

    ResponderEliminar
  33. Conxita querida, sì que debe ser un virus porque ahora mismo tampoco a mì me apetece el blog, me afectan mucho las cosas que suceden alrededor que me desaniman...
    pero tu ventana siempre tan alegre, con la primavera ahì plantada ya.
    De todas maneras, creo que nuestro rincòn debe responder a nuestros deseos y cuando nos apetece escribir lo hacemos y si no pues no.
    Aquì te estaremos leyendo cuando quieras tù volver.
    Cuidate mucho y un abrazo enorme querida Ternura :D)
    GRACIAS por esa luz y belleza que transmites en palabras e imàgenes siempre

    ResponderEliminar
  34. Como no darte las gracias a ti también mi querida CHUSA,porque tu tambien iluminas los lugares por donde pasas.
    Bueno, creo que vamos a tener que esperar, y ver como se desarrollan las cosas, quizás otro día alte la CHISPA, esa que hace salir al exterior lo mejor de nosotr@s, esa que aunque no se muestre al público, no se apaga y nos sigue llevando por el camino de la LUZ para aprender cada día más.
    BIENVENIDA DE NUEVO MI QUERIDA AMIGA!!!, se te quiere y valora, cuídate mucho, que pronto será PRIMAVERA en VENECIA :)))

    ResponderEliminar
  35. Feliz Año Nuevo querida Conxita!!
    Te entiendo muy bien...a mi me ha pasado un poco lo mismo, primero por falta de tiempo y un poco también por pereza últimamente no publico nada. A veces me paseo por los blogs y miro lo que hacéis pero no tengo tiempo de comentar y si te digo la verdad estoy bien sin la presión de comentar todo lo que me gusta...en fin esto supongo que son etapas!!
    Tu haz lo que te venga bien a ti y te haga feliz, a mi me encanta venir a tu rinconcito pero primero eres tú y lo que a ti te apetezca hacer.
    Un abrazo fuerte Conxita!!

    ResponderEliminar
  36. MARIBEL TESORO!!!
    Desde luego que me hace FELIZ publicar y veros por aquí, pero está bien hacer caso a lo que me dicta mi mente-cuerpo en este momento y tienes razón al decir que una se descarga un gran peso sin obligaciones de ningún tipo en el mundo bloguero, porque cuando quieres llegar a todos lados y ves que no se puede, se sufre, al menos a mi me ocurre, eso de escribir a un@s y a otros no por falta de tiempo u energía, me crea impotencia y lo llevo muy mal.
    UN ABRAZO LLENO DE CARIÑO AMIGA QUERIDA, Y MUCHAS GRACIAS POR ESTAR AHÍ :)))

    ResponderEliminar
  37. Conxita, tots tenim époques de tots colors, i sens dubte el que has de fer és el que et demani el cos i el cor. Així que si deceideixes espaiar publicacions, estarà bé, i si decideixes fer unes vacances, també! jo m'aniré passat perquè la teva cuina diària i senzilla és una inspiració, però tens tantíssimes receptes publicades bones que en tinc per triar i remenar durant molt temps!! un petó guapa!

    ResponderEliminar
  38. EVA, aixís es maca.
    M' ha agradat el que hem dius que tens tema amb les mevas publicacions per molt temps, jaja, TRIA I REMENA SON TOTES TEVAS...
    Petonets bonica :))))

    ResponderEliminar
  39. Pues yo t acabo d conocer y me ha gustado todo, tus recetas, tus escritos, tu perrita, tu y tus fotos geniales con tanto colorido. Animos y me quedo por aqui!!

    ResponderEliminar
  40. GLORIACOOKIES
    Agradezco de corazón tus letras, te doy la bienvenida, y te digo que ya eres una más en esta ventanita
    UN ABRAZO CON TODO MI CARIÑO :)))

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

LAS COSAS QUE NO ME GUSTAN

REDONDO DE POLLO CON FRUTOS ROJOS ( De Luxe Lidl )

QUESO FRESCO BATIDO CON FRESAS (Postre de dieta)